Toneelvereniging
Ulvenhout weer succesvol.
Er werd al vele
weken naar uit gekeken. Verlangen dat mede gevoed werd door de wekelijkse
bijdragen “vanuit de coulissen” in dit weekblad. Afgelopen vrijdagmiddag was
het zover. De eerste uitvoering voor leden van de KBO. De klucht “Tante
Bella’s beautysalon” beleefde een schitterende uitvoering. Regisseur Corné
Reinieren kondigde vol trots aan dat de lachspieren op de proef zouden worden
gesteld. Dat was geen woord teveel gezegd. Er werd veel gelachen, maar ook
genoten van de manier waarop de spelers hun rollen over het voetlicht wisten te
brengen. Iedere speler haalde het uiterste uit zijn of haar rol. Het plezier
waarmee gespeeld werd kwam goed over en zal voor menig toeschouwer maar tot een
conclusie leiden : ik ben blij dat ik geweest ben.
Hilarische klucht
De klucht in 3 bedrijven is geschreven door Henk Roede en gaat over de twee neven Berend en Albert Duursma die een ietwat verpauperde beautysalon hebben geërfd van hun tante Bella. Berend is ervan overtuigd dat de salon met een likje verf en wat kleine aanpassingen voor goud geld te verkopen is. Of dit een goed plan is, blijkt snel. Tot de verkoop moet de salon echter gewoon doordraaien. Daar is wel personeel voor nodig. Maar daarmee zijn ze er nog niet, want het klantenbestand is niet bepaald makkelijk te noemen. Daarnaast speelt ook nog een rol of beide mannen wel de enige erfgenamen zijn. Problemen genoeg die de meest absurde situaties veroorzaken.
Het was bij deze voorstelling onvoorstelbaar hoeveel er gelachen werd. En dat twee uur lang. Dat is bijzonder want een klucht vertolken blijft een van de moeilijkste onderdelen van toneelspelen. Twee uur lang spanning en humor op het toneel zetten is knap. Toneelvereniging Ulvenhout is daar op een voortreffelijke manier in geslaagd. De rollen van Berend en Albert Duursma, vertolkt door Guido Kuitert en Martijn van Rijen, werden op een vlotte manier neergezet. De een slim en wel gebekt, de ander sullig en meegaand. Het lijkt allemaal zo simpel, maar daar zit hem nu juist de kracht van deze spelers. Op een natuurlijke wijze wisten ze gestalte te geven aan hun rollen. Waren de teksten op zich al vol humor, juist door hun mimiek en motoriek gaven ze daar vaak nog een extra dimensie aan. Hilarisch was natuurlijk de verkleedpartij van Albert Duursma in een tante Bella, waarbij de voorgevel met luchtballonnen volledig werd uitgebuit.
Natuurlijk spel
Het geheel overziend blijkt dat toneelvereniging Ulvenhout barst van de talenten. Ook nu ontbrak ze niet, Rian van Kuijk die dit jaar met het grootste gemak een kakmadame neerzette. Inmiddels heeft ze in de loop der lange jaren heel wat rollen gespeeld. Even was er de angst bij het publiek toen ze flauw viel. Verleden jaar was het echt een gebroken pink. Het zou dit jaar toch niet? Nee, dus. Zwaar had Jos Goos het in de rol van Neeltje Bakker. Wat zal die huid van hoofd, armen en benen geleden hebben na vier voorstellingen. De neven sollen wat met haar af. Eerst te lang onder de zonnebank en dan in een modder- kattenbak, wat haar respectievelijk een rood en zwart uiterlijk geeft. Maar ook zij is eigenlijk niet meer weg te denken uit het Ulvenhoutse toneel. Een van de voorbeelden hoe op een natuurlijke wijze wordt gespeeld.
Het wachten was verder op Ine van Loon, die eigenlijk iedere rol kan spelen. Zo ook die van Greet Ruiters. Een bijzonderheid dit jaar was wel het optreden van haar dochter Selma Oudshoorn. Aanvankelijk vond ze de toneelvereniging maar een bijeengeraapt zooitje, maar kwam er snel achter dat het een perfecte vriendenclub is. Ze vertolkte haar rol als een lichte “femme fatale” Dora Veendijk of ze al jaren op de planken staat. En het kon natuurlijk niet uitblijven dat met een regisseur als Corné Reinieren het gegeven van een bikinilijn bijwerken volledig werd uitgewerkt. Selma heeft haar natuurlijkheid in toneelspelen niet van een vreemde. Als oude getrouwe mag ook Jill Heestermans genoemd worden, die op een voortreffelijke wijze Suzan Beenstra neerzette. Hetzelfde geldt voor Cindy van der Meer als Wiepie Dijkstra uit Canada. De eigenlijke erfgename van de beautysalon. Ze trapte niet in de valkuil door overdreven een Engels accent neer te zetten, Enkele woorden met een buitenlandse tongval deden geloven dat ze uit Canada kwam. Als het gaat over natuurlijk spelen dan scoort natuurlijk Willy van den Wijngaard ook hoge ogen. Als notaris Nikkelvest had hij een aparte rol. Willy van den Wijngaard die een ambtelijk type speelt. Je kunt het je haast niet voorstellen, maar het lukte hem perfect. Door het gegeven dat je de spelers ook in het dagelijks leven kent, kun je beter beoordelen en zien dat ze natuurgetrouw hun rollen spelen. In die zin geldt dat zeker voor Willy van den Wijgaard.
Het succes van een klucht valt of staat met een goede regisseur. Ook dit jaar tekende Corné Reinieren hiervoor. Jammer dat hij niet op de planken stond, want zonder tekst is deze man door zijn mimiek al hilarisch. Hij is er in geslaagd het uiterste uit de spelers te halen en vooral tot en met licht, geluid en decor op een fijnzinnige manier zijn regie te laten beïnvloeden.
Organisatie
Er komt heel wat kijken bij het organiseren van een toneelstuk. Spelers kunnen dan pas goed hun spel spelen als het allemaal goed in elkaar steekt. Het geheel is ook hier zo sterk als de kleinste schakel. De spelers weten zich toch altijd onbewust gesteund door een souffleur. Dit jaar in de persoon van Wilna van Wagenberg. En ook nu weer het perfecte werk van de grime en kleding door Nicole Reinieren en Carla Marijnissen. Niet alleen schminken voordat het toneelstuk begint, maar in dit spel ook vooral tijdens het spelen paraat staan. Bij een goed toneel mogen toneelmeesters niet ontbreken. Dit jaar niet op de planken, maar als stille krachten achter het geheel waren Erik Reinieren en Wim van Gurp toch aanwezig. Er moet toch iemand de lootjes verkopen!
Ieder jaar slaagt de toneelvereniging er weer in een prachtig decor op te bouwen. Inventief waren de deuren geplaatst en de gordijnen gehangen, die in de fantasie van de toeschouwer het speelveld vele malen groter maakte. Dit was zeer wel toevertrouwd aan Rob en Birgit Zieleman, Eric Heestermans en Ad van Rijen.
Vergeleken met de situatie van jaren terug, toen de toneelvereniging nog in zaal de Harmonie speelde, oogt het anno 2012 professioneler. Het geluid van Toon Dekkers en Han Sommen is uitstekend; zeker in combinatie met de belichting van Eric Heestermans. In de Harmonie wat microfoons die aan het plafond waren opgehangen. Nu professionele kleine microfoontjes op het gezicht; vroeger een enkel spotje, nu een schitterende verlichting die bijdraagt aan een goede sfeer. Zoals eerder gemeld waren de Ulvenhouters al warm gedraaid door de wekelijkse teksten van “vanuit de coulissen” door Anneke Oomes. Het gaf in ieder geval vanaf het begin ervan de sfeer weer waarin gewerkt werd.
Sponsors
BEMA